برای جلوگیری از کاهش قیمت بود.

نعمت باران و کمک رسانی مردم، هر دو ناباورانه بود! این یعنی به خودباوری شک داشتن و: نادیده گرفتن توانایی های خود. وقتی در همه جا صحبت از خشکسالی می شود، و قدر باران های موسمی را نمی دانند، لذا گرفتار هجوم باران های سیل اسا می شوند، و این یعنی طبیعت با ما حرف می زند. هنگامی که تولیدات خود را قبول نداریم، و دنبال تولیدات جدید هستیم، باید که منتظر تلفات آنها باشیم. داشته های خود را قدر نمی دانیم، لذا آن را از دست می دهیم . بالانس بین این ناباوری و خودباوری، در اجرای فرامین الهی است. زیرا او است که همه چیز را به اندازه آفریده. ولی ما به دلایل گوناگون، مرز آنها را در هم شکسته، به افراط و تفریط روی می اوریم. ساخت 172 سد بزرگ و کوچک در سراسر کشور، یعنی تفکر حفاظتی از خطرات سیل. اما وقتی آن را به مسخره می گیریم،  این سدها هم دچار شکنندگی شده، و خودشان مایه عذاب می شوند. مراعات محدوده رودخانه ها، یعنی تفکر ضد سیلابی داشتن، اما وقتی حریم رودخانه ها را می شکنیم، و آن را تبدیل به خانه و ویلا می کنیم! باید که منتظر نابودی آن ها باشیم. این خیال خام است که فکر کنیم، زرنگ تر از طبیعت هستیم! و میتوانیم سر ان را کلاه بگذاریم. سیل کمک ها نشان می دهد که: مشکل اقتصادی در کار نبوده! همه چیز وجود داشته ولی دیده نمی شد. همه کالاها احتکار شده، انهم نه بخاطر سود آوری یا اختلاس! بلکه فقط برای اینکه دیده نمی شدند. و هرسال فشار بر افزایش تولید، آنها را هر روز پنهان تر می کرد. هلال احمر یا کمیته امداد، که نیازی به سودجویی ندارند ولی می بینیم که: بالاترین حجم کالاها در ابنار های انها دپو شده است. زیرا امن ترین مرکز از لحاظ: بازرسی و تعزیرات و مصادره است! موسسات خیریه دیگر همینطور، بالاترین موجودی حساب ها و: موجودی کالاها برای این گونه موسسات است. و این نه بخاطر وجود نیازمندان یا فقرا است، بلکه بخاطر فرار از عوارض احتکار کردن است. به عبارت بهتر پولشویی های بزرگ، در همین موسسات خیریه و بنام: فقرا و مستمندان است که: پناهگاهی برای فرار مالیاتی محسوب می شود. در همه دنیا این پوشش وجود دارد: برای گرسنگان آفریقا دل می سوزانند، و از مردم کمک جمع می کنند، ولی هرگز به دست آنها نمی رسد. این یعنی افزایش تولید و اقتصاد خوب، با مدیران بد.  لذا باید گفت همه تبلیغات برای: فقیر نشان دادن مردم در سراسر دنیا، یک ترفند سرقت و ی است. زیرا هیچ کجا نمی تواند: رابطه بین جمع آوزی و توزیع آنها را رصد کند. مثلا اگر در ایران بگویند که: فقط از هلال احمر اجازه بگیرند، آیا هلال احمر به اندازه بازرسی کل کشور، نیروی حسابرس دارد؟ طبیعی است که از نام هلال احمر، راحت تر می توان سوء استفاده کرد. و اگر هم رها شوند، صورتحساب های ساختگی، یا مخفی نگهداشتن کالا ها، امری ساده تر از گذشته است. طبیعی است که اینهمه امکانات، که برای سیل زدگان ارسال می شود، یک شبه تولید نشده است. همانطور که اینهمه: باروری ابرها لحظه ای و آنی نیست. نقص سیستم در اشتباه رهبران، و سوء استفاده از شعار ها است. در حالی به رونق تولید می اندیشیم که: انباشت تولیدات، نفس همه را بریده است. نه خریدار قدرت خرید دارد، و نه انبار دار جایی برای انبار کردن. و همه اینها از سوداگری تولید کنندگان است. که فروش گرانتر را، سرلوحه خود قرار داده اند. و سیل وزله این تابو را از بین می برد. و آنها مجبورند انبار های خود را باز گشایی کنند، زیرا سرریز کالاها، بدون تغییر قیمت را امکان پذیر می کند. مثال ساده آن ریختن گندم در دریا، توسط کشاورزان آمریکایی بود، که برای جلوگیری از کاهش قیمت بود.

Self-confidence and disbelief

The blessings of the rain and the help of the people were both incredulous! This means self-doubt and: ignoring your abilities. When talking about droughts everywhere, and do not know the magnitude of monsoon rains, they are flooded with flood rains, which means nature is talking to us. When we do not accept our products and we are looking for new products, we have to wait for their casualties. We do not appreciate our own, so we lose it. The balance between this disbelief and self-confidence is in executing divine orders. For he is the one who created everything as much. But for a variety of reasons, we break the boundaries of them, we go to extremes. The construction of 172 large and small dams throughout the country, ie the protection of flood risks. But when we ridicule it, these dams are also fragile, and they themselves are tormented. Observe the limits of the rivers, that is, anti-flood thinking, but when we break the rivers, we turn it into houses and villas! We have to wait for them to be destroyed. It's a fantasy to think that we are more savvy than nature! And we can put a hat on it. The flood of aid shows that: the economic problem has not worked! Everything existed but not seen. All goods are hoarded, not for profit or embezzlement! But only to be seen. And every year the pressure on increasing production hid them every day. Red Crescent or Relief Committee, which do not need to be profitable, but we see that: the highest volume of goods has been depleted in their barns. Because the safest center in terms of: Inspection and sanctions and confiscation! Other charities also have the highest inventory and inventory of goods for such institutions. And this is not due to the needy or the poor, but to escape the effects of hoarding. In other words, big money laundering is in the same charitable institutions: the poor and the poor: it is a refuge for tax evasion. All over the world, there is a cover: they burn for the hungry people in Africa, and they help the people, but they never reach them. It means increasing production and good economy, with bad executives. So all the ads for: The poor showing people around the world is a trick of robbery and theft. Because there is no way to observe the relationship between aggregation and distribution. For example, if they say in Iran: Only to receive the Red Crescent, does the Red Crescent have the power of auditors as much as the entire country's inspection? It is natural that the name of the Red Crescent can be easily exploited. And if left, fictitious bills, or keeping goods hidden, is easier than before. It is natural that all of the facilities that are sent to flood victims have not been produced overnight. As all this: the fertility of the clouds is not instantaneous and instantaneous. The system malfunctions are mistaken by the leaders, and the abuse of the slogans. Thinking of the product boom, the accumulation of produce is the cut off of everyone's breath. Neither the purchaser has the power of purchase, nor the warehouse has a place to store. And all of this is from manufacturers' speculation. Which have put more expensive sales. And the whirlwind flood eliminates this taboo. And they have to reopen their warehouses, because the overflow of goods makes it possible without price change. The simple example was the dumping of wheat by the sea, by American