خبرگزاری های خارجی، آن را بخرند!

همایش روابط عمومی ها، همیشه با یک جمله پایان می پذیرد: مسئولین به نقش روابط عمومی ها اهمیت بدهند! ولی تاکنون کسی به آسیب شناسی آن نپرداخته، و نگفته چرا چهل سال است که مسئولین، به روابط عمومی ها توجه نمی کنند؟ آیا این اشکال از خود روابط عمومی ها است یا از مسئولین؟ بطور طبیعی اشکال از مسئولین نخواهد بود، زیرا مسئولین بطور مستقیم از سوی مردم انتخاب می شوند، و یا از سوی انتخاب شده ها معرفی می گردند. اگر اشکالی هم باشد به این انتخاب ها مربوط می شود، که شورای نگهبان و امثال آن مواظب هستند: چنین موردی پیش نیاید. پس اشکال متوجه روابط عمومی ها است. زیرا روابط عمومی ها هم مثل بقیه سازمان ها و ادارات، دستپخت غرب هستند و تنها: زبان غربی ها را می فهمند. لذا مسئولین که باغرب محالفند، به آنها توجه نمی کنند. وقتی انقلاب در یک کشور رخ داده، باید این تفکر انقلابی، در تمام سازمانها و ادارات آن نفوذ کند. در دوران فوق لیسانس مدیریت، در دانشگاه تربیت مدرس یاد می دادند که: مقاومت در مقابل تعییرات، یک بیماری است که در برخی ها، تا هفت سال طول می کشد. ولی روابط عمومی ها، دچار بیماری مزمن شده، اصلا حاضر به پذیرش اصول انقلابی و اسلامی نیستند! همان تئوریهای غربی را از زبان استادان: آمریکا پرست یاد می گیرند و به کار می بندند. یکی از اصول انقلابی در روابط عمومی ها، قبول داشتن مردم است. در حالیکه روابط عمومی های فعلی، مردم را چشم و گوش بسته می خواهند. مایلند هر انچه آنها می گویند بعنوان خبر پخش شود. خبرنگاران را پشت در ها نگهمیدارند، تا خبر اصلی پخش نشود! لذا جامعه پر می شود از: خبر های غیر اصلی یا شایعه. معمولا بهترین خبرها برای خبرنگاران ایرانی، خبرهایی است که از آنسوی مرزها می رسد! مردم هم بیشتر به اخبار آنسوی مرزها توجه دارند. چون می دانند که روابط عمومی ها، مردم ایران را لایق دانستن خبرهای تازه نمی دانند!آنها داغترین خبر ها را به: رهبران خارجی خود می دهند. البته در این گونه کارها ممکن است منافع شخصی در کار باشد. یعنی خبرنگاران ایرانی پولی ندهند! ولی خبرگزاری های خارجی، آن را بخرند! ولی برخی روابط عمومی ها آنقدر غرب زده هستند، که نیازی به پرداخت پول هم نیست. گرایش غربی که اینهمه از ان صحبت می شود، به این صورت خود را نمایش می دهد: که مردم خودمان نامحرم می شوند، ولی سازمان سیا و موساد و العربیه، خودی محسوب شده، اولین خبرها از انها درز می شود. همیشه خبرها، به نقل از خبرگزاری های خارجی! از رسانه ها به مردم می رسید. این اقبال مردم به رسانه های خارجی، بی دلیل نیست. البته مردم با رویکرد متفاوتی از روابط عمومی ها، به اخبار خارجی گوش می دهند. منظور انها باور کردن اخبار خارجی ها نیست، بلکه فهمیدن نظر یا دانستن خبر تازه است. والا در تحلیل ها و بررسی ها، درست برعکس آن باور می کنند. زیرا دشمن نامش دشمن است، و نمی تواند خیر خواه باشد. مشکلات روابط عمومی ها بسیار فراوان است. اما مهمتر از ان، موضوع نداشتن عرق ملی است. روابط عمومی ها از پیشرفت های سازمان خودشان، ناراحت هستند! زیرا آنها مایلند اساتید خارجی خود را، برای تدریس و مشاوره دعوت کنند، ولی پیشرفت های ایران، جلوی انها را می گیرند. لذا بجای پخش خبر، به تحقیر خبر می پردازند. اول نظر رسانه های بیگانه را مطرح می کنند! بعد اگر خواستند اشاره ای هم به موضوع می کنند، که طبیعتا در ذهن های پر شده، جایی برای دریافت ندارد. لذا پیشنهاد می شود: کمی عرق ملی، کمی توجه به مردم، و کمی دوری گزیدن از: اساتید خارجی را رعایت کنند.

Why do not you accept public relations?

The PR meeting always ends with a sentence: Authorities pay attention to the role of Public Relations! But so far, nobody has addressed its pathology, and it has not been said why the authorities have not been focusing on public relations for forty years? Is this the form of public relations itself or of the authorities? Normally there will be no problem with the authorities, because the authorities are directly elected by the people, or they are introduced by the elected officials. If it is a problem, these are the choices that the Guardian Council and its like are concerned about: this is not the case. So the problem is with public relations. As public relations, like the rest of the organizations and departments, are Westernized, they only understand the language of the West. Therefore, the officials who are not interested in garden are not paying attention to them. When a revolution has occurred in a country, this revolutionary thinking must penetrate all its organizations and offices. During the master's degree in management at Tarbiat Modares University, Resistance to Change was a disease that lasted up to seven years in some. But public relations, suffering from chronic illness, are not at all willing to accept the principles of revolution and Islam! The same Western theories are taught and used by the professors: American. One of the principles of revolution in public relations is to accept people. While current public relations are waiting for people to be blindfolded. They want whatever they say to be broadcast as news. Keep journalists behind the door, so the main news is not broadcast! So the community is filled with: non-core news or rumors. Usually the best news for Iranian journalists is news coming across the borders! People also pay more attention to news across borders. Because they know that public relations do not consider the Iranian people deserving of new news! They give the hottest news to their foreign leaders. Of course, in these cases, there may be personal interests in the work. Do not pay Iranian journalists! But foreign news agencies buy it! But some public relations are so overwhelmed that there is no need to pay money. The western tendency, which all of this is spoken, shows itself as follows: that our own people do not become lawless, but the CIA, Mossad and Al Arabia are considered as insiders, and the first news is seamless. Always the news, quoting foreign news agencies! From: the media to the people. This lobby of people to foreign media is not unreasonable. Of course, people listen to foreign news with a different approach from public relations. They do not mean believing foreign news, but understanding or knowing new news. Highly believe in analyzes and studies, on the contrary. Because: the enemy of the name is an enemy, and can not be good. The problems of public relations are very abundant. But more importantly, it's not a matter of national sweat. Public relations are upset with the progress of their organization! Because they want to invite their foreign academics to teach and advice, but the progress of Iran is being stopped. So instead of broadcasting news, they are humiliated. First, they are asking for foreign media! Then, if they want, they will point out something to the subject, which naturally has no place to get in the minds filled. Therefore, it is suggested that: A little bit of national sweat, a little attention to the people, and somewhat obscure: oreign 

professors.