ایران اقتصاد اول دنیا است

به کوری چشم آنهاییکه نمی توانند ببینند! و به کر شدن گوش کسانی که: سیاهنمایی می کنندو به رغم کسانیکه میدانند و نمی گویند! ایران دارای 200میلیارد دلار درآمد سالانه است. که 120میلیارد نفتی و 80میلیارد: غیر نفتی حاصل از صادرات است. طبق ردیف های بودجه نزدیک به صد میلیارد دلار ان، در داخل سوبسید داده می شود! بقیه هم به خارجی ها. سوبسید در داخل ایران به سه صورت است: یارانه نقدی که طی سه مرحله واریز می شود: مرحله اول از قدیم به صورت: بن، مستمری و کمک های بلاعوض بوده، مرحله دوم از زمان است، و مرحله سوم که جدید آغاز شده کمک معیشتی می باشد. نوع دوم یارانه غیر نقدی است. مثلا به خانوارهای دهک های پایین، از سوی سازمان بهزیستی و کمیته امداد وزارت رفاه، سبد کالا پرداخت میشود. اما نوع سوم، سوبسید پنهان است. طبق فرموده امام خمینی، آب و برق و نفت رایگان است. لذا با سوبسید پنهان، همه حامل های انرژی و نان  در حد رایگان است. مبلغی که بابت آب و برق یا نفت و گاز از مردم گرفته میشود، دستمزد کارمندانی است که از خطوط نفت ولوله آنها، محافظت می کنند. اصل نفت و گاز و برق رایگان می باشد. بطور مثال سوبسیدی که برای بنزین پرداخت می شود، در یکسال می تواند یک پروژه مانند ستاره خلیج فارس را ایجاد کند. اما به دستور امام و رهبری، نان شب یا نفت و گاز و برق برای مردم مهمتر است. زیرا هدف از ساخت کارخانه ها، توسعه اقتصادی و رشد تولید هم، رفاه مردم است. اگر بجای سوبسید نان یا بنزین، کارخانه بسازیم از نظر برخی خوب است، ولی معیشت مردم تامین نمی شود. به همین دلیل است که نرخ سوبسید پرداختی در ایران، رده اول جهان است. لذا مصرف برق و آب و گاز و نان مردم در ایران، سه برابر متوسط جهانی است. اما صد میلیاردی که به خارجیها سوبسید داده می شود نیز، بر سه نوع است: اول قاچاق کالاهای اساسی به کشورهای همسایه، .یک سوم مردم 500میلیونی اطراف ایران، کالاهای اساسی خود را از ایران می خرند. اولین و مهمترین آنها نفت است، که توسط کولبرها برده می شود و یا توسط: لنج ها به همسایه های حنوبی حمل می شود. نان و گوشت و برنج و دیگر سبد کالایی ها هم، در ردیف های بعدی هستند. دومین نوع سوبسید به خارجی ها، خرید مسکن و ایجاد کارخانه برای کشورهای دیگر است. که اغلب به واسطه اختلاس و یا همراه مسافر، به آنجا برده می شود. اما از همه مهمتر ناتوانی در دریافت، و انتقال دلار ها به داخل ایران است، که معمولا صرف تقویت صنایع و خرید: کالاهای بنجل و کمک به دامپینگ آنها است. یعنی هند و چین و روسیه، از ایران نفت می خرند پول نمی دهند!(سویفت) همانطور که انگلیس و امریکا هم که خرید کرده اند، نداده اند. لذا اگر یک حسابداری واقعی جهانی باشد، سالانه دویست میلیارد دلار ایران ، حداقل در 40سال گذشته 8تریلیون می شود، که در جهان سرمایه گذاری شده،و یا صرف دستمزد و خرید کالا و مواد اولیه گردیده. اگر کشورهای صنعتی، بخواهند طلب ایران را بدهند، کاخهای سفید و سرخ وزرد شان را باید تحویل ایران دهند. البته ایران هم بیکار ننشسته، بزودی همه این کاخها به حسینیه تبدیل می شود،  تا محل تغذیه رایگان همه جهان (به صورت وقف و نذری ) در آید. زیرا ایران 8بیلیارد دلار طلب دارد، ولی آمریکا 22بیلیارد بدهی دارد. همه میدانند که اگر 7تریلیون آن در عراق خرج شده، بقیه هم برای مبارزه با ایران هزینه شده. لذا پیشرفت مخالفان و موافقان ( یعنی همه جهان) با پول ایران بوده است. مخالفان از امریکا پول وکمک مالی می گرفتند، و موافقان از ایران. بنابر این شیرازه جهان در دست ایرانی است

Iran is the world's first economy

To the blindness of those who cannot see! And to the deaf ear of those who: blackmail and in spite of those who know and say not! Iran has $ 200 billion in annual revenue. That is 120 billion petroleum and 80 billion non-petroleum products. According to budget lines of nearly $ 100 billion, it is subsidized! Others to foreigners. Subsidies within Iran are in three forms: cash subsidies that are deposited in three phases: The first phase is from the old: Ben, pension and grants, the second is from Ahmadinejad, and the third is just begun. Is subsistence aid. The second type is non-cash subsidy. For example, low-income households are paid by the Welfare and Welfare Ministry Relief Committee. But the third type is the hidden subsidy. According to Imam Khomeini, water and electricity are free. Therefore, with the hidden subsidy, all energy carriers and breads are free. The money that people get for water and electricity or oil and gas is the wages of employees who protect their oil pipelines. The principle of oil, gas and electricity is free. For example, a subsidy paid for gasoline could create a project like the Gulf Star in a year. But at the behest of the Imam and the Supreme Leader, night bread or oil, gas and electricity are more important to the people. Because the purpose of factory building, economic development and production growth, is the well-being of the people. If you build a factory instead of subsidizing bread or gasoline, in some ways it's good, but people are not making a living. That is why the subsidy rate in Iran is the number one in the world. Therefore, the consumption of electricity, water, gas and bread in Iran is three times the global average. But the one hundred billion foreigners subsidized are also of three types: First, smuggling of commodities to neighboring countries, one-third of the 500 million people around Iran buying their commodities from Iran. The first and foremost of these is oil, which is taken by columbers or by lanterns transported to their neighbors. Bread, meat, rice, and other baskets are next. The second type of subsidy to foreigners is to buy housing and build factories for other countries. Often taken there by embezzlement or with a passenger. But most important of all is the inability to receive, and transfer, dollars into Iran, usually spent on boosting industries and purchasing: shoddy goods and helping dumping them. That is to say, India, China and Russia buy oil from Iran. (Swift) They did not pay as much as Britain and America did. So if there is a real world accounting, Iran's $ 200 billion a year would be at least $ 8 trillion in the last 40 years, invested in the world, or spent on wages and commodities. If the industrialized countries want to demand Iran, the White House and the Red House must deliver it to Iran. Of course, Iran is not idle, soon all of these palaces will be converted to Husseinia, to become a place of free nourishment for the whole world (in vow and vow). Because Iran needs $ 8 billion, but the US has $ 22 billion in debt. Everyone knows that if $ 7 trillion is spent in Iraq, the rest will be spent fighting Iran. So the progress of the opposition (ie the whole world) has been with the Iranian currency. The opposition received money and assistance from the United States, and the supporters from Iran. So the shade of the world is in Iranian hands