کار کردن خر! خوردن یابو.

لیبرالها و اصلاح طلبان، این روز ها به سیم آخر زده اند و: ایران فقیر تر و بدبخت تر می خواهند! سخنگویی در همایش اقتصاد دیجیتال گفت: 8درصد در آمد ناخالص آمریکا را، اقتصاد دیجیتال یا استارت آپها تامین می کنند، ولی ایران هیچ درصد! یا دیگری گفت ایران نه زیر ساخت توسعه کسب و کار الکترونیکی دارد، و نه توان آن را. دیگری گفت ژاپن الگوی مناسبی برای هوشمند سازی در ایران است. اظهار نظر هایی که این وطن فروشان می کنند، حتی دشمنان از گفتن آن پرهیز می کنند. زیرا براساس گفته وزیر ارتباطات، سهم اقتصاد دیجیتال در تولید ناخالص داخلی 10درصد، یعنی بیشتر از امریکا است. لذا باید دید چرا آنها از تریبونهای رسمی، برای سرکوب پیشرفت های ایران استفاده می کنند. اولا اگر کشورهای دیگر پیشرفتی دارند، مرهون دانشمندان ایرانی است. بنابر این پیشرفتهای امریکا و اروپا را باید به پای ایران نوشت. حتی کره و چین و ژاپن و هند هم، اگر به پیشرفتهایی رسیدند برای دریافت نفت رایگان از ایران است. زیرا نفت را می خرند، ولی موقع پول دادن می گویند تحریم است. و نمی توانیم پول را انتقال بدهیم! و آن را خرج زیرساخت های خود می کنند. ثانیا آنها در تحریم نیستند. یعنی دشمنی آنها را تعقیب نمی کند، لذا در مسیر پیشرفت، با شیب ملایمی حرکت می کنند ولی ایران دارای دشمنانی است که: از هر راهی برای تحریم یا حمله به تاسیسات استفاده می کنند. اما با تمام این تحریم ها، ایران چرخ را دوباره اختراع کرد! و همه چیز را از ابتدا شروع کرد، و به بالاترین سطح رسید که باور ان، برای دشمن مشکل است. استارت آپها در ایران دارای ترن اور بالایی هستند و تولید ارزش آنها بسیار بالا است. مثلا به گفته کالدرون: دربی ایران یعنی مسابقه بین پرسپولیس و استقلال، حساسیت بالای جهانی دارد. در حالیکه از نظر کوتاه بینان، این دو باشگاه ورشکسته هستند! و قادر به پرداخت دستمزدهای بازکنان نمی باشند. این البته مایه خوشحالی است، یعنی ارزش بازیکنان و دستمزد آنها بالا است، نه دارایی باشگاه. همه باشگاههای دنیا، بدنبال جذب این بازیکنان هستند. اگر قرارداد هر بازیکن 10میلیون یورو باشد،(مثل سردار آزمون) ارزش باشگاه فقط در مورد: تولید این ارزش ها به یک میلیارد یورو می رسد. این دارایی های نامرئی را نمی بینند! البته فقط در ایران نمی بینند، ولی در فیس بوک یا گوگل می بینند! ثالثا همه  40میلیون جوان ایرانی، نیروی با ارزشی هستند، که آنها بیکار و فقیر می دانند! ولی کشورهای دیگر حاضرند اینها بند! یا مجبور به پناهندگی کنند. مانند کیمیا آن را روی چشم می گذارند. گرچه خائنین جور دیگری تفسیر می کنند. اگر هر ایرانی را حداقل سالی یک میلیون یورو دستمزد بدهند، فقط تولید ارزش جوانان ایرانی 40تریلیون یورو است. سوم اینکه همین پناهنده ها! یا فرار کرده ها یا مهاجرت کرده های ایرانی هستند، که صنعت و اقتصاد آمریکا و چین و ژاپن و کره و هند و اروپا را می چرخانند. تا موقعی که کار می کنند، ایرانی هستند! و قدرشان در ایران شناخته نشده! ولی همینکه درآمد کسب می کنند، در امار آمریکا درج می شوند. این یعنی کار کردن خر! و خوردن یابو. در اصطلاح اداری، پرونده را ایرانی ها می نویسند، آمریکایی یا اروپایی زیر بغل می زند و: بنام خودش ثبت می کند. این کار فاصله(گپ) مضاعف ایجاد می کند: یعنی ایران را فقیر تر و آمریکا را ثروتمند تر نشان می دهد. در حالیکه آمریکا بدهکار ترین کشورهای دنیا است، بابت همین ی ها خود را بدهکار کرده است. چهارم اینکه هنوز فکر می کنند: در قرن نوزدهم یا بیستم هستند، که ایران را عقب افتاده می دانند. در حالیکه در تمام زمینه ها، ایران دارای پیشرفتهای درجه یک است.

Donkey work! Eat mulberry

The liberals and the reformists have struck a chord these days: Iran wants poorer and more miserable! A spokesman for the digital economy conference said: 8 percent of US gross income comes from digital economy or startups, but Iran has no percentage! Or else, Iran has neither the infrastructure nor the capability to develop e-business. Another said that Japan is a good model for intelligence in Iran. The comments made by these patriots, even the enemies, refrain from saying it. Because, according to the Minister of Communications, the digital economy has a 10% share of GDP, that is, more than the US. So you have to see why they use official platforms to suppress Iran's progress. First, if other countries are making progress, they owe it to Iranian scientists. So America's and Europe's progress must be written on Iran's feet. Even Korea, China, Japan, and India, if they make any progress, would be free to receive oil from Iran. They buy oil, but when it comes to money, they say it's a boycott. And we can't transfer money! And they spend it on their infrastructure. Secondly, they are not sanctioned. That is, the enemy does not pursue them, so they move on a steep path, but Iran has enemies: they use every means to boycott or attack the facilities. But with all these sanctions, Iran has reinvented the wheel! And it all started from the beginning, reaching the highest level that is difficult to believe for the enemy. Startups in Iran have high turnover and their production value is very high. For example, according to Calderon: The Iranian Derby, the race between Persepolis and Independence, has a high global sensitivity. While short sighted, these two clubs are bankrupt! And they can't pay for the players' wages. This is, of course, a happy one, meaning players are valued and their salaries are high, not the club's assets. All the clubs in the world are looking to recruit these players. If each player's contract is 10 million, (such as the test commander) the club's value is just about: The production of these values ​​reaches one billion euros. They don't see these invisible assets! Of course not only in Iran, but on Facebook or Google! Thirdly, all 40 million young Iranians are a valuable force that they know as unemployed and poor! But other countries are willing to steal these! Or have to seek asylum. Like alchemy they put it on their eyes. However, the traitors interpret something else. If every Iranian is paid at least a million euros a year, it will only produce 40 trillion euros worth of Iranian youth. Third, these refugees! Either they are Iranian refugees or immigrants, spinning the industry and economy of the US, China, Japan, Korea, India and Europe. As long as they work, they are Iranian! And their value is not known in Iran! But once they make money, they are included in the United States. That means working the donkey! And eat yabu. In administrative terms, the case is written by Iranians, American or European armored, and: he / she registers in his own name. This creates a double chasm: it makes Iran poorer and America richer. While the US is the most indebted country in the world, it owes itself to theft. Fourth, they still think: In the nineteenth or twentieth century, they see Iran as backward. While in all areas, Iran has made first-rate progress.